Celem badania była próba sprawdzenia roli duchowości i religijności dla dobrostanu osób transseksualnych. Duchowość rozumiana jako konstrukt osobowościowy odwołujący się do naturalnego dążenia człowieka do transcendencji została w badaniu ujęta jako składowa trzech wskaźników: duchowości religijnej, wrażliwości etycznej i harmonii. Religijność została zbadana za pomocą wskaźników: zainteresowania tematyką religijną, przekonania, modlitwa, doświadczenie i kult, natomiast szczęście zdefiniowane zostało przez wskaźniki: pozytywne emocje, optymalne doświadczenia i sens życia. W badaniu wzięło udział 141 polskich osób transseksualnych (90 transmężczyzn i 51 transkobiet) w wieku od 14 do 57 lat. Otrzymane wyniki wskazują na silny związek duchowości i słaby religijności z odczuwanym szczęściem. Jednocześnie w badanej grupie osób transseksualnych nie stwierdzono, aby poziom duchowości wpływał na poziom szczęścia w zależności od poziomu religijności. Nie stwierdzono również różnic w poziomie duchowości ze względu na wyznawaną wiarę.